Με την ανακοίνωση της 16^ης Ιουλίου 2010 η Aldi γνωστοποίησε την πρόθεσή της να αποχωρήσει από την Ελλάδα στο τέλος του χρόνου προκαλώντας μεγάλη έκπληξη στην αγορά για πάρα πολλούς λόγους:

Η μεγάλη σε παγκόσμιο επίπεδο Γερμανική αλυσίδα δεν τα έχει παρατήσει ποτέ σε καμιά άλλη αγορά μέχρι σήμερα. Συνεπώς ενώ έχει ένα πολύ πλούσιο know how στην δημιουργία νέων αγορών και νέων καταστημάτων, δεν έχει καθόλου know how στην αποχώρηση από μια αγορά, κάτι που είναι πολύ πιθανό να της στοιχίσει πανάκριβα.

Το logistic center των 54.000 τ.μ.  στην Βόρεια Ελλάδα της Aldi αποτελεί ένα πραγματικό «έργο τέχνης» που σχεδιάστηκε και δημιουργήθηκε όχι μόνο για τις ανάγκες της ελληνικής αγοράς αλλά και για τις μελλοντικές ανάγκες επέκτασης του Ομίλου στις γειτονικές Βαλκανικές χώρες. Θεωρείται το πιο σύγχρονο και το καλύτερο που έχει δημιουργήσει ποτέ ο Όμιλος στις χώρες που δραστηριοποιείται.

Ο (μέσος) τζίρος των καταστημάτων που λειτουργούν στην Ελλάδα βρίσκεται σε αρκετά ικανοποιητικά επίπεδα (υπολογίζεται σε 350.000 Ευρώ/μήνα) και πάντως πολύ υψηλότερα από τον μέσο τζίρο της Ουγγαρίας και, πιθανόν, άλλων αγορών. Μερικά μάλιστα καταστήματα της Ελλάδος «σπάνε ταμεία» (Καλαμαριά, Σταυρούπολη) με τζίρο που υπολογίζεται στα επίπεδα του 1 εκ. Ευρώ τον μήνα!

Η βιασύνη με την οποία αποφασίστηκε και εκτελείται η απόφαση της αποχώρησης της Aldi από την Ελλάδα μετά την έξοδο των Armin Burger και Κωνσταντίνου Ρόζου, (Νοέμβριος 2009) φαντάζει τουλάχιστον αφύσικη:

Δύο μόλις μήνες μετά την «έξοδο» των 2 στελεχών, τον Ιανουάριο του 2010, ανακοινώθηκε η αναστολή της λειτουργίας του κέντρου διανομής της Πάτρας (Βλπ. άρθρο μας της 19/1/2010 Aldi: Αναστέλλεται η λειτουργία του κέντρου διανομής στην Πάτρα και επανεξετάζεται το σχέδιο επέκτασης στην Ελλάδα).

Τέσσερις μήνες αργότερα, (Μάιος 2010) ο Johann Mohrwald (υφιστάμενος του Armin Burger μέχρι τον Νοέμβριο του 2009 και αντικαταστάτης του στην ανώτατη διοικητική ομάδα) επισκέφτηκε την χώρα μας και καθησύχασε τα διευθυντικά στελέχη όσον αφορά το ενδεχόμενο αποχώρησης της αλυσίδας από την Ελλάδα.

Ο ίδιος όμως άνθρωπος, λίγους μήνες αργότερα (16/7/2010) ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά την αποχώρηση του Ομίλου από την Ελλάδα!

Τα «αίτια» που προβλήθηκαν ήταν οικονομικά (Βλπ. άρθρο μας Aldi: Τα αίτια της αποχώρησης από την Ελλάδα είναι πράγματι οικονομικά;).

Κάτι τέτοιο όμως, σύμφωνα και με δημοσιεύματα του Γερμανικού τύπου, δεν πρέπει να ισχύει. Πως είναι δυνατόν το discount concept της Lidl κυριολεκτικά να «σαρώνει» στην Ελλάδα και το αντίστοιχο discount concept της Aldi να μην είναι «βιώσιμο»; Πολύ δε περισσότερο όταν σε καταστήματα που ήδη λειτουργούν στην Ελλάδα επιτυγχάνονται τζίροι που θα τους ζήλευαν ακόμα και «καθιερωμένες» αλυσίδες στην ελληνική αγορά!

Η έκπληξη όμως της αποχώρησης κορυφώνεται από την φημολογούμενη διαπραγμάτευση με την Lidl για την πώληση του logistic center της Βόρειας Ελλάδας  - ένα πραγματικό δώρο και ένα «κόκκινο χαλί» ταυτόχρονα, στον μεγαλύτερο ανταγωνιστή της για να οργανώσει καλύτερα την διείσδυση του στις Βαλκανικές αγορές!

Όλα αυτά πρέπει να κρύβουν κάποιους πολύ σοβαρούς λόγους που είναι φυσικό να μην γνωρίζουμε. Μπορούμε όμως να επιχειρήσουμε μια «εσωτερική ματιά» στην διοικητική δομή της Aldi η οποία ίσως και να μας δίνει κάποιες ενδείξεις για τις πρωτοφανείς εξελίξεις που παρακολουθούμε:

Όπως έχουμε ήδη αναφέρει σε παλαιότερο άρθρο μας (Aldi, ο ιδρυτής των discount: 13 Νοεμβρίου 2008 ανοίγουν τα πρώτα καταστήματα στην Βόρεια Ελλάδα) η Aldi ιδρύθηκε το 1946 και 15 χρόνια αργότερα (1961) διασπάστηκε σε δύο αδελφές εταιρίες:

• Την Aldi Nord, με πρόεδρο και ιδιοκτήτη τον Theo Albrecht. Η εταιρία Aldi Nord ελέγχεται από το Ίδρυμα «Theo Albrecht Stiftung» ή «Marcus Stiftung» που εδρεύει στο Nortorf με (μέχρι πρότινος) Πρόεδρο τον Theo Albrecht ο οποίος απεβίωσε πρόσφατα - η σύζυγός του Cacilie Albrecht τον διαδέχτηκε στην Προεδρία του Ιδρύματος.    

• Την Aldi Sud, με πρόεδρο και ιδιοκτήτη τον Karl Albrecht. Η εταιρία Aldi Sud ελέγχεται από το Ίδρυμα «Karl Albrecht Stiftung» ή «Siepmann Stiftung» που εδρεύει στο Eichenau με Πρόεδρο τον Karl Albrecht.