Στα πλαίσια της εκστρατείας «Αγοράζουμε Ελληνικά!» με στόχο την ενίσχυση των προϊόντων που παράγονται στην χώρα μας και την ευαισθητοποίηση τόσο των καταναλωτών όσο και των επαγγελματιών, εγκαινιάζουμε σειρά ερευνών στα ράφια των κορυφαίων αλυσίδων λιανικής & χονδρικής που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας.
Η έρευνα αυτή (όπως και όλες οι μελλοντικές) επιλέγει τυχαία ένα κατάστημα κάθε αλυσίδας, καταγράφει το ή τα προϊόντα της έρευνας καθώς και τις τιμές τους. Όλες οι διαπιστώσεις που αναφέρονται είναι ενδεικτικές αφού αφορούν το κατάστημα μιας αλυσίδας που επελέγη τυχαία (εκτός αν υπάρχει αντίθετη και ρητή αναφορά) καθώς και την συγκεκριμένη περίοδο πραγματοποίησης της έρευνας.
Το προϊόν που επιλέξαμε στην πρώτη αυτή έρευνα, είναι η ζάχαρη. Ένα προϊόν που προσφέρει εργασία και εισόδημα σε 10.000 τευτλοπαραγωγούς σε ολόκληρη την Ελλάδα με κύριες «εστίες» παραγωγής την Θεσσαλία, την Ανατολική Μακεδονία και την Θράκη.
Η ζάχαρη είναι ένα πολύ ιδιαίτερο προϊόν: Στην Ελλάδα ο μοναδικός παραγωγός ζάχαρης είναι η «Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης ΑΕ – ΕΒΖ ΑΕ» η οποία δραστηριοποιείται στην παραγωγή και εμπορία λευκής κρυσταλλικής ζάχαρης και των παραπροϊόντων της και λειτουργεί στα πλαίσια της κοινής αγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συγκεκριμένα βάσει του Κανονισμού του Συμβουλίου 1234/2007 ο οποίος θεσπίζει τον Ενιαίο Κανονισμό ΚΟΑ για ορισμένα γεωργικά προϊόντα - μεταξύ των οποίων και η ζάχαρη. Σε επίπεδο Ομίλου, η ΕΒΖ ΑΕ στην τελευταία «κλεισμένη» οικονομική της χρήση (1/7/2009-31/6/2010) είχε κύκλο εργασιών 257,3 εκ. Ευρώ και ζημιές 25,3 εκ. Ευρώ.
Πριν από 5 χρόνια (Φεβρουάριος 2006) η Ευρωπαϊκή Ένωση προχώρησε στην ριζική μεταρρύθμιση του τομέα ζάχαρης με την περικοπή κατά 36% της εγγυημένης ελάχιστης τιμής της ζάχαρης (από 631,9 ευρώ/τόνο το 2006/2007 σε 404,4 ευρώ/τόνο από το 2009/2010), στην αποζημίωση των γεωργών και στην δημιουργία του Tαμείου Aναδιάρθρωσης με σκοπό τη χρηματική αποζημίωση των λιγότερο ανταγωνιστικών παραγωγών οι οποίοι θα διέκοπταν τη δραστηριότητά τους. Από τους «στόχους» του προγράμματος εκείνο που επιτεύχθηκε ήταν μόνο η μείωση της παραγωγής, η τιμή όμως της ζάχαρης βρίσκεται μακριά από τους «στόχους» που έθεσε το πρόγραμμα.
Η χώρα μας όμως, κατά την διάρκεια του τριετούς προγράμματος, αποποιήθηκε το 50% της εθνικής της ποσόστωσης με αποτέλεσμα η ποσόστωση σήμερα να ανέρχεται συνολικά στους 158.702 τόνους από 317.502 που ήταν αρχικά. Η Γερμανία π.χ, όχι μόνο δεν αποποιήθηκε την εθνική της ποσόστωση, αλλά την αύξησε κιόλας αφού η παραγωγή της από 3.289.116 τόνους το 2006/2007, ανήλθε σε 3.816.846 τόνους το 2008/2009!
Μετά την εξέλιξη αυτή, η ΕΒΖ ΑΕ διέκοψε την λειτουργία δύο εκ των πέντε ζαχαρουργείων που λειτουργούσε στην Ελλάδα (άλλα δύο λειτουργούν στην Σερβία μέσω των οποίων ελέγχει το 30% περίπου της τοπικής παραγωγής ζάχαρης) με στόχο την μετατροπή τους σε μονάδες παραγωγής βιοαιθανόλης (Λάρισα και Ξάνθη).
Παρ΄ όλα αυτά, η «Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης ΑΕ – ΕΒΖ ΑΕ» (ιδρύθηκε το 1960 με έδρα την Θεσσαλονίκη - σήμερα απασχολεί 420 εργαζόμενους) έχει ακόμα τη δυνατότητα να παράγει περισσότερους από 158.000 τόνους ζάχαρης και να καλύπτει το σύνολο της εγχώριας κατανάλωσης.
Η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος η οποία ελέγχει το 82,3% του μετοχικού κεφαλαίου της «Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης ΑΕ» (το υπόλοιπο βρίσκεται στα χέρια μικρομετόχων μέσω του ΧΑΑ) αποφάσισε πρόσφατα (Φεβρουάριος 2011) «την πρόσληψη συμβούλου και τη διενέργεια διεθνούς διαγωνισμού για την πώληση της συμμετοχής της στην εταιρία ΕΒΖ ΑΕ».
Αν αναλογιστούμε:
ότι η ΕΒΖ ΑΕ είναι μια ζημιογόνα επιχείρηση (δεν μοιάζει καθόλου με την κερδοφόρα Γαλακτοβιομηχανία ΔΩΔΩΝΗ ΑΕ, στην οποία όμως επιφυλάσσεται η ίδια ακριβώς τύχη – βλπ. άρθρο μας 10/9/2010 με τίτλο Δωδώνη: Το πολύτιμο κόσμημα της Ηπείρου σε διαδικασίες εκποίησης – η εναλλακτική λύση ),
ότι η οικονομική κρίση που διέρχεται η χώρα μας έχει υποβαθμίσει δραματικά τις τρέχουσες αξίες σε πλήρη αντίθεση με τις πραγματικές και
ότι οι αδίστακτοι «δανειστές» μας, έχουν βάλει στόχο να αρπάξουν τώρα και μάλιστα για μερικά ψίχουλα, τα λιγοστά πολύτιμα κομμάτια της Ελληνικής βιομηχανίας που απέμειναν ακόμα στα χέρια μας,
εύκολα συμπεραίνει κανείς πως οδεύουμε ολοταχώς σε ένα πραγματικό ξεπούλημα με όλες τις «τυπικές» διαδικασίας ενός «διεθνούς» διαγωνισμού!
Πως αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς την εσπευσμένη αναγγελία «διεθνούς διαγωνισμού» για την πώληση του ποσοστού των μετοχών της ΕΒΖ που κατέχει η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος, την στιγμή ακριβώς που η συγκεκριμένη χρονική συγκυρία ταυτίζεται με όλες ανεξαιρέτως τις αρνητικές προϋποθέσεις για ένα τέτοιο εγχείρημα;
Μπορεί η τρέχουσα Διοίκηση της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος να επιθυμεί την ένταξή της στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Στήριξης (χρηματοδοτείται με 10 δις ευρώ για την στήριξη των ελληνικών τραπεζών από το συνολικό «πακέτο» των 110 δις ευρώ της τρόικας) πρέπει όμως να συνυπολογίσει προσεκτικά ότι θα πέσει στα νύχια των αδίστακτων αρπακτικών του ΔΝΤ που θα την υποχρεώσουν να ξεπουλήσει όλες τις εταιρίες του χαρτοφυλακίου της οι οποίες δεν ανήκουν στον χρηματοπιστωτικό τομέα, είτε είναι ζημιογόνες όπως η ΕΒΖ, είτε (ακόμα καλύτερα για τους «δανειστές» μας) είναι κερδοφόρες, όπως η Δωδώνη!
Παρ΄ όλα αυτά, η «Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης ΑΕ – ΕΒΖ ΑΕ» δεν έχει ακόμα ξεπουληθεί (η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία) και είμαστε –ιδίως τώρα- υποχρεωμένοι σαν επαγγελματίες ή καταναλωτές να προτιμούμε με επιμονή την ζάχαρη Ελληνικής παραγωγής που προσφέρει εργασία και εισόδημα σε χιλιάδες παραγωγούς και εργαζόμενους.
Ας δούμε όμως ποιες από τις κορυφαίες αλυσίδες λιανικής (και χονδρικής) της χώρας μας πωλούν μόνο ζάχαρη Ελληνικής παραγωγής, ποιες πωλούν τόσο Ελληνική όσο και εισαγόμενη ζάχαρη και ποιες πωλούν μόνο εισαγόμενη ζάχαρη:
Η πρώτη σε μέγεθος αλυσίδα λιανικής της χώρας μας, η Carrefour Μαρινόπουλος, διαθέτει ζάχαρη Ελληνικής παραγωγής (0,80 Ευρώ το κιλό), ζάχαρη παραγωγής Σερβίας από την θυγατρική της ΕΒΖ (0,73 Ευρώ το κιλό) καθώς και ζάχαρη εισαγωγής από την Ε.Ε. (χωρίς να διευκρινίζεται η χώρα εισαγωγής).
Η δεύτερη σε μέγεθος Lidl διαθέτει τόσο εισαγόμενη ζάχαρη (παραγωγής Βελγίου προς 0,73 Ευρώ το κιλό) όσο και Ελληνικής παραγωγής προς 0,79 Ευρώ το κιλό.
Η ΑΒ Βασιλόπουλος διαθέτει από ολόκληρο το δίκτυο των καταστημάτων της εισαγόμενη ζάχαρη (παραγωγής Ε.Ε.) προς 0,81 Ευρώ το κιλό.
Η Σκλαβενίτης διαθέτει εισαγόμενη ζάχαρη με ιδιωτική ετικέτα (παραγωγής ΕΕ, χωρίς να διευκρινίζεται η χώρα εισαγωγής) προς 0,73 Ευρώ το κιλό καθώς και Ελληνικής παραγωγής προς 0,79 Ευρώ το κιλό.
Η αλυσίδα Βερόπουλος διαθέτει ζάχαρη Ελληνικής παραγωγής, με ιδιωτική ετικέτα, προς 0,84 Ευρώ το κιλό καθώς και ζάχαρη εισαγωγής προς 0,81 Ευρώ το κιλό.
Ο Όμιλος Παντελιάδη (METRO & My Market) διαθέτει στην λιανική ζάχαρη ελληνικής παραγωγής προς 0,81 Ευρώ το κιλό καθώς και εισαγωγής από Σερβία (από την θυγατρική της ΕΒΖ) προς 0,75 Ευρώ το κιλό. Στον τομέα χονδρεμπορίου (εκτός από τις συσκευασίες ενός κιλού) διαθέτει και συσκευασία 25 κιλών (σε σάκους) για την μεν ζάχαρη Ελληνικής παραγωγής προς 17,65 Ευρώ (πλέον ΦΠΑ 13%), για την δε εισαγωγής (Σερβία, της ΕΒΖ) προς 15,95 Ευρώ (πλέον 13% ΦΠΑ).
Η αλυσίδα Μασούτης που κατέχει σημαντικά μερίδια αγοράς της Βόρειας Ελλάδος διαθέτει ζάχαρη της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης που προέρχεται τόσο από την Ελλάδα (Ελληνικής παραγωγής) όσο και από τα ζαχαρουργεία της Σερβίας (εισαγόμενη). Στην λιανική πώληση διατίθεται ζάχαρη Ελληνικής παραγωγής 1 κιλού με ιδιωτική ετικέτα (Mr. Grand) καθώς και της ΕΒΖ προς 0,80 Ευρώ και επί πλέον ζάχαρη εισαγωγής από Σερβία προς 0,73 Ευρώ. Στον τομέα της χονδρικής διατίθεται ζάχαρη ελληνικής παραγωγής 1 κιλού προς 0,71 Ευρώ πλέον ΦΠΑ καθώς και ζάχαρη σε σάκους 25 κιλών (16,82 Ευρώ πλέον ΦΠΑ για την ζάχαρη ελληνικής παραγωγής και 15,83 Ευρώ για την ζάχαρη εισαγωγής από Σερβία της Ε.Β.Ζ.).
Η Γερμανική Metro (Makro Cash & Carry) διαθέτει ζάχαρη ελληνικής παραγωγής σε συσκευασία ενός κιλού (0,72 Ευρώ πλέον ΦΠΑ) καθώς και εισαγόμενη ζάχαρη σε μερίδες (400 τεμάχια των 4 γραμμαρίων 8,07 Ευρώ με ΦΠΑ, παραγωγής ΕΕ) καθώς και εισαγόμενη ζάχαρη σε μερίδες 6 γραμμαρίων (συσκευασία 5 κιλών, παραγωγής ΕΕ, 7,63 Ευρώ με ΦΠΑ).
H αλυσίδα Γαλαξίας διαθέτει ζάχαρη εισαγωγής από Σερβία (από την θυγατρική της ΕΒΖ) προς 0,73 Ευρώ το κιλό και ζάχαρη εισαγωγής από την ΕΕ προς 0,79 Ευρώ το κιλό.
Συμπέρασμα:
Όλες οι κορυφαίες αλυσίδες λιανικής και χονδρικής της χώρας μας διαθέτουν εισαγόμενη ζάχαρη. Ευτυχώς πολλές από αυτές έχουν παράλληλα και ζάχαρη Ελληνικής παραγωγής – καμιά όμως αλυσίδα δεν έχει μόνο ζάχαρη Ελληνικής παραγωγής.
Το γεγονός αυτό είναι βέβαιο πως οφείλεται κατά κύριο λόγο στην αναστάτωση που προκλήθηκε στην ελληνική αγορά από τον περιορισμό (σε ποσοστό 50%) της ελληνικής ποσόστωσης για την παραγωγή ζάχαρης πριν από λίγα χρόνια. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι αλυσίδες που διαθέτουν Ελληνικά τρόφιμα σε ποσοστά της τάξεως του 80% υποχρεώθηκαν να βάλουν στα ράφια τους εισαγόμενη ζάχαρη, κάτι που είναι πολύ πιθανό πως θα το είχαν αποφύγει αν δεν είχαν προηγηθεί οι «ειδικές συνθήκες» που παρατηρήθηκαν στην ελληνική αγορά για το προϊόν αυτό.
Παρ΄ όλα αυτά όμως, εμείς επιμένουμε να «Αγοράζουμε Ελληνικά» και δεν διστάζουμε να ξοδέψουμε κάτι παραπάνω για το «Ελληνικό προϊόν» (αν υποθέσουμε πως είναι λίγο ακριβότερο, όπως στην περίπτωση της ζάχαρης ελληνικής παραγωγής) αφού όσα επί πλέον θα πληρώσουμε, είναι βέβαιο πως θα επιστρέψουν έμμεσα σε εμάς στο πολλαπλάσιο με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους!
«Αγοράζουμε Ελληνικά», είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε την χώρα μας, την εθνική μας οικονομία, την οικογένεια μας και τελικά, την ίδια μας την τσέπη!
14 Μαρτίου 2011
Λεωνίδας Κουμάκης*
kb@kbanalysis.com
ΔΙΑΒΑΣΤΕ / ΔΙΑΔΩΣΤΕ
Κάντε κλικ εδώ
ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΕΤΑΙΡΙΕΣ:
(Κάντε κλικ επάνω στο όνομα)
Βαρβαγιάννη (Ούζο) , Βεργίνα (Μπύρα) , Βίκος (Νερά) ,
Δωδώνη (Γαλακτοκομικά) , Ήλιος (Μπαχαρικά) ,
ΙΝΟ (Κρασί) , ΙΟΝ (Σοκολάτα) , Κτήμα Σκούρα (Κρασί) ,
Λουξ (Αναψυκτικά), Μ Ε Τ Α Χ Α , Μινέρβα (Ελαιουργική) ,
Μπουτάρη (κρασί) , Παπαδημητρίου (Βαλσαμικό) ,
Παπαδοπούλου (Μπισκότα), Terra Creta (Ελαιόλαδο),
Fix Hellas (Μπύρα)
Επισκεφθείτε το e-shop της ιστοσελίδας μας με επιλεγμένα βιβλία
|
*Ο Λεωνίδας Κουμάκης, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και επί τρεις δεκαετίες, με την ιδιότητα του Διευθυντού Εξαγωγών Ελληνικής Οινοβιομηχανίας, ταξίδευσε στις 4 από τις 5 ηπείρους του πλανήτη μας, δημιουργώντας ένα εκτεταμένο δίκτυο διανομής σε 32 χώρες. Είναι συγγραφέας των βιβλίων «Το Θαύμα-Μια πραγματική ιστορία» (1992, η τέταρτη έκδοση το 2008) και «Ματιές στις ρίζες του Ελληνισμού» (1997). |